ΠΑΛΟΥΚΙ ΛΟΥΚ

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ


ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ...
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Αναχώρηση πούλμαν για Άμφισσα από το Μουσείο, την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου, στις 7π.μ

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

ΤΟΥ ΓΙΟΡΤΙΝΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....


Το περιστατικό συνέβη πριν λίγες μέρες, όταν αστυνομικοί του Α.Τ. Πάτμου προσήγαγαν 4 ανήλικα παιδιά που έπιναν τον καφέ τους σε καφετέρια του νησιού, επειδή τους θεώρησαν ύποπτους για φορές που είχαν σημειωθεί σε μηχανή του τμήματος, από άγνωστο δράστη. Όπως αναφέρουν στην μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν οι ανήλικοι, οι αστυνομικοί τους οδήγησαν στο τμήμα χωρίς εκείνοι να φέρουν αντιρρήσεις και κατά την «άτυπη ανάκριση¨που ακολούθησε βιαιοπράγησαν εναντίον τους, τους εξύβρισαν και ανάγκασαν δύο από αυτούς να γδυθούν.


«Όσο πέρναγε η ώρα και δεν κατάφερναν να μου αποσπάσουν ομολογία τόσο πιο αφόρητη γινόταν η σωματική και ψυχολογική βία που ασκούσαν οι αστυνομικοί πάνω μου. Ο ένας κόλλησε το κεφάλι μου στον τοίχο κι ενώ με έσφιξε στον λαιμό με χτυπούσε με γροθιές. ʽΟμολόγησε κωλόπαιδο αλλιώς θα σε βάλω κάτω με τους Πακιστανούς και να δούμε αν αύριο θα ομολογήσειςʼ με απειλούσε. Για να ολοκληρώσουν τον βασανιστικό εξευτελισμό μου με ανάγκασαν να γδυθώ. Το έκανα νιώθοντας μηδενικό», αναφέρει ένας από τους 17χρονους στην καταγγελία του.


«Οι αστυνομικοί άρχισαν να ουρλιάζουν χωρίς λόγο, ασκώντας πάνω μας αφόρητη ψυχολογική βία. Μας εκβίαζαν για να αποσπάσουν πληροφορίες για τις φθορές στο μηχανάκι που εμείς αγνοούσαμε. Ταυτόχρονα, έναν από αυτούς χτυπούσε λυσσαλέα το τραπέζι αναποδογυρίζοντας ότι υπήρχε μπροστά του», συνεχίζει άλλος 17χρονος.«Με αξίωσε να γδυθώ, απειλώντας με πως αν δεν το κάνω θα πάω κατηγορούμενος. Στο ερώτημα μου γιατί να το κάνω, απάντησε ότι μπορεί να είχα κλέψει κάτι προηγουμένως ή να είχα πάνω μου ναρκωτικά. Υπέκυψα μην μπορώντας να κάνω διαφορετικά, αφού δεν άντεχα άλλο την ψυχολογική βία και παρέμεινα με το εσώρουχο. Εκείνος αξίωσε να κατεβάσω και το εσώρουχο μου», καταγγέλλει ένας από τους ανήλικους πρωταγωνιστές του νέου περιστατικού αστυνομικής αυθαιρεσίας.


Όπως αναφέρεται στην μήνυση, μάλιστα, ένα από τα παιδιά λιποθύμησε, καθώς δεν άντεξε την ψυχολογική πίεση.Αποκαλυπτική είναι και η στιχομυθία που ακολούθησε μεταξύ των γονέων των μαθητών και των αστυνομικών, όταν οι πρώτοι μετέβησαν στο Α.Τ. Πατμου για να ζητήσουν εξηγήσεις για την κακομεταχείριση που υπέστησαν τα παιδιά τους. Όταν ο πατέρας ενός εκ των ανηλίκων είπε στους αστυνομικούς ότι θα κινηθεί νομικά εναντίον τους, εκείνοι απάντησαν «Μην κάνεις τίποτα. Θα πάρει 5-6 χρόνια και στο τέλος δεν πρόκειται να πετύχεις τίποτα, ενώ τα παιδιά θα πάθουν σίγουρα κάτι κακό» και υποστήριξαν ότι όλα έγιναν με την κάλυψη του νόμου.


Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός, ότι όταν ένα από τα παιδιά πήγε στο Κέντρο υγείας του νησιού και ανέφερε ότι κακοποιήθηκε από αστυνομικούς, η εφημερεύουσα γιατρός αρνήθηκε να το εξετάσει λέγοντας πως «δεν θέλει μπλεξίματα».


Εναντίον των 4 αστυνομικών που συμμετείχαν στο επεισόδιο έχει ασκηθεί μήνυση για τα αδικήματα του βασανισμού, της απρόκλητης εξύβρισης και κακόβουλης βλασφημίας, καθώς και της παράβασης καθήκοντος.

(ΙΝΔΥΜΗΔΙΑ)

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΚΛΙΜΑ!!!


Στις 23 Δεκέμβρη, την ίδια μέρα που συνελήφθη ο Χιλιανός μετανάστης Πέδρο Ναβάρο που βασανίστηκε με κίνδυνο την ζωή του, Αφρικανοί μικροπωλητές δέχτηκαν την ίδια αντιμετώπιση από αστυνομικούς που συμμετείχαν στις συντονισμένες επιχειρήσεις σκούπα της ΕΛΑΣ και του Δήμου της Αθήνας στην οδό Ερμού.

Ένας από αυτούς, ο Τζο Ουσμάν δήλωσε:
Με συνέλαβαν 4 αστυνομικοί, τρεις άνδρες και μια γυναίκα στην Ερμού. Μου πέρασαν χειροπέδες. Με πήγαν σε σκοτεινό σημείο κοντά στην εκκλησία της Καπνικαρέας και εκεί με χτύπησε ένας με το γόνατο στο στομάχι αφού μου κατέβασε το κεφάλι κάτω με το χέρι του. Με πήγανε στο τμημα , πόναγα πολύ και έκανα εμετό. Με πήγανε σε νοσοκομείο και με έστειλαν οι γιατροί σε άλλο για να κοιτάξουν το στομάχι μου. Όταν φύγαμε οι γιατροί έδωσαν χαρτί αλλά αυτό μου το πήραν οι αστυνομικοί. Μέσα στο Τμήμα είδα να χτυπάνε πολύ άσχημα άλλον ένα από τη Σενεγάλη. Με άφησαν ελεύθερο στις 30 Δεκέμβρη»

Ο Γκίλι Ντάουαν δήλωσε:

«Με συνέλαβαν αστυνομικού στις 29 Δεκέμβρη στις 6 με 7 το απόγευμα στην Ερμού. Πήγαινα σπίτι μου, δεν πούλαγα τίποτα. Τους είπα «αν θέλετε να σας δώσω τα χαρτιά μου» και είπαν «όχι». Με έριξαν κάτω και μου ανέβασαν το πόδι στο κεφάλι. Μου έβαλαν χειροπέδες και με το πόδια με πήγανε προς το ΑΤ Ακροπόλεως. Στο δρομο με χτύπησαν στο στόμα. Στο τμήμα με ανέβαζαν από τις σκάλες, ήμουνα δεμένος με χειροπέδες και τα χέρια στην πλάτη και μου φώναζαν να ανέβω γρήγορα και με κλωτσούσαν. Στον προϊστάμενο είπαν ότι χτύπησα τους αστυνομικούς και ότι έκανα φασαρία.
Με έγδυσαν στο κελί, μου είχαν τις χειροπέδες και τότε με χτύπησαν πολύ στο κεφάλι, στα πόδια και το χέρι. Με χτύπησαν με τα χέρια τους και με γκλόμπ. Όταν μου βγάλανε τα ρούχα με φωτογράφισαν γυμνό και γελούσαν..
Φώναζαν «Μαύρε μαλάκα άει γαμήσου, εδώ είναι Ελλάδα, να φύγετε να πάτε στην Αφρική.»
Μετά γελούσαν πειράζανε το πουλί μου και μου έβαλαν δάκτυλο στον κώλο.»
Αφού με άφησαν την επόμενη μέρα πήγα σε νοσοκομείο και μου έδωσαν χαρτί οι γιατροί.»

Τα ερωτηματικά που προκύπτουν είναι μεγάλα:
Γνώριζε ο Χρυσοχοίδης τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα ρατσιστικής βίας μέσα στο ΑΤ Ακροπόλεως και επέλεξε να παρέμβει στην κραυγαλέα περίπτωση του Χιλιανού μετανάστη όταν η ζωή του κινδύνευσε φέρνοντας στο προσκήνιο νέα υπόθεση Μοχάμεντ Καμράν;
Γιατί δεν ερευνώνται τα έργα και οι ημέρες της αστυνομικής βαρβαρότητας και στις άλλες υποθέσεις;
Απαιτούμε να χυθεί άπλετο φώς στις συνθήκες ρατσιστικής καταδίωξης των μικροπωλητών Αφρικανών στην οδό Ερμού από τους αστυνομικούς του ΑΤ Ακροπόλεως σε συνεργασία με την Δημοτική Αστυνομία.

Είναι ένα δείγμα τι επιφυλάσσει άλλωστε η πολιτική μηδενικής ανοχής σε ανθρώπους κυνηγημένους από τους πολέμους, τη φτώχεια, την πείνα, τη δικτατορία όπου αντί για άσυλο θα υπάρχει η διαρκής δίωξη της Αστυνομίας.